Ağlayan Yürek

Bir yürek var ki;
Geçmişin acı izlerini taşıyor
Hemde bilinçsizce,
Sahtekarlığın bataklığına batarak.

Nasıl ki bir virüs
İnsanı hayattan koparıyorsa
İşte bu sahtekarlıkta,
Yüreğe yaşam ile ölüm arasında
Uzunca bir köprü kuruyor.

Yani yürek,
Ne ölüyor
Ne de yaşayabiliyor
Hep ikisi arasında kalıyor.

Ah! o mutlu görünen zaman
Neleri götürdü ki,
Kimbilir neleri getirecek
Hani hiçbir şeye değilde
Her gece yıllanmış acılara
Bir kadeh daha kaldırmak yok mu
İşte hepsinden daha çok acıtıyor yüreği
Daha çok ağlatıyor.

Sonuç mu?
Mutluluğa yoksul
Yaşama öksüz kalmış bu yürek...

Bir zamanlar
Neleri göze alıp,
Kimlerle volta atmadı ki
Kaç yalan gönlü mutlu edip
Kaç sevdaya yelken açmadı ki
Akıllanmadı bir türlü - Akıllanmadı
Bak, hepsi şimdi gitti terk edip.

Halbu ki,
Mutluluk denilen şey
Bir nefes kadar yakındı
Ama! kalp kendini
Göz yaşları pınarın'da boğmalar da şimdi.

Adı dizeler de eser oldu
Acısı dinmeyen,
AğLayaN-YüReK


DeLi-oĞLan