Ağlıyor Kız Kulesi

Bugün İstanbul'u sürüyorum gözlerime
Küflü caddelerine deviriyorum içimi
yüzüme vuruyor yağmur
dövüyor Taş sokakları damla damla
yosun tutuyor içimin duvarları
Bir çift yeşilde vuruluyor şafak
kahvenin telvesinde nemleniyor zaman
yastığa bırakılmış bir kederli baş
bir ney sesi
izini sürüyor gecenin geçkin saatinde
inliyor tamburun tellerinde hüzzam

Dondu alaycı martıların çığlıkları
yitip giden aşklara haykırıyor dalgalar
vuruyor kendini kıyılara
vuruluyor yürekler
ölü şiirler birikiyorum iki sevdalı dudakta çatlayan
için için kahrediyor rüzgar
kız kulesinin saçların dolaşıyor hicran

Bir hıçkırık sesi
tutulmuş tüm sevenlerin nefesi
ağlıyor kız kulesi
pembe bir çarşafta kan
Emirgan çığlık çığlık bu akşam
bir erkek ağlıyor
dudaklarında küfür ayyaş masalarından arta kalan
bir kadın acılaşmış elleri bakışlarında hicran
kirpiklerinde kırılmış z/aman
Başını sıvazlıyor ecelin elleri
İstanbul bir başka ağlıyor
Bir aşk ölüyor
An be an