Ağyar Yangımında Güz Afarozu

Adı konulamayan aşkların
Resmi geçit töreninde tanıdım gözlerini.
Sanrılarımı hançerlerken gülüşün,
Aklımı dolduruyordum boş odalara.
Gözlerinin ferinden damlıyordu ölüm
Bir kaç kelime sonra,
Öldüm!..

Ağyar yangımlarımda Nil'e susamışım
Gökyüzünü sarıyor rüzgarlarım
Ateşi körüklerken nehrin boğazında Mikail
Binleri susturan mektubun hatrına
Dökülüyor gözlerimden aşk
Kurban benim, katil sen,
Katil binler!..

Yusuf'un kuyusunda yakalıyorsun beni (ansızın)
Elini uzatıyorsun, elinde kor alev
Tutunmak hercai yanılgı iken,
Kanıyorum ellerinin kül beyazına
Yakıyor avuçlarının sıcaklığı
Gözlerim takılıyor gözlerine
Suskularına bırakıyorum bu aşkı
El pençe divan,
Adım adım uzaklaşıyorum
Gözlerinin alev güzelliğinden...

Sanrı üstüne kurulmuş dinleri
Bertaraf ederken zavallı aklım
Bir çift gözün ahuladığı zehirdin sen
İçtikçe içesim gelen
Üstelik hazana varmışdı düşsellerim
Gönül göklerime divit ucuyla kazıyordum adını
Bulutlar seni bana anlatamazken
Dilimin tutukluğunu niye affetmiyorsun!..