Ah!

Başım alıp diyar, diyar gezdiren
Sen de benim gibi yorgun kalasın
Beni böyle can evimden bezdiren
Deryalar içinde vurgun kalasın

Gül benzin sararsın belin bükülsün
Devranın kırılsın çarkın sökülsün
Gözlerinden kanlı yaşlar dökülsün
Gülüp oynar iken durgun kalasın

Bahçemde tomurcuk gül bırakmadın
Derdimi dökecek dil bırakmadın
Acımla yanacak hal bırakmadın
Eşinle dostunla dargın kalasın

Ozanca tomurcuk gül idim soldum
Gün geldi saçımı başımı yoldum
Ah nedir bilmezdim ah çeker oldum
Dilerim cennette sürgün kalasın

Ozanca/İzmir