Ah Ayrılık Ben Şimdi Kimi Sevmeliyim...

Tohumunda ayrılık vardı aşk'ın...
Kim ekti sevgimize bilmiyorum,
Göz yaşların mı büyüttü o beyaz gülleri?
Gittiğinden beri kendime soruyorum,
Uyku vaktini çoktan bulmuş beni bekliyor,
Ben ise hala aynı şarkıyı mırıldanıyorum,
Bize ayrılığı çare gören zihniyete küfrediyorum,
Uslanmıyor bu gönül adam olmayacak,
Korkarım ama yerin dolmayacak,
Senden sonra bir Leyla'ya daha kanmayacak,
Perişan bir şekilde sabah'ı bulacağım gene,
Sıcak çay bardağı hayaliyle uyur olmak ne kötü bir düşünce,
Küçük şeylere kanar,olup olmadık şeylere ağlar oldum,
Umutsuzluk yeni hobim,
Dramatik şarkılar ise ıslık melodim,
Pusuda kara günler bekler beni,
Dertler sıra sıra söyler ismimi,
Ellerin olmadan ateşlerde ısıtamadım ellerimi,
Ne kadar güzel mısralar yazacakken,
Ayrılık çaldı güzel sözlerimi...
Ardından kapımızı ve seni...
Çekti gitti işte tozu dumana katıp,
Gitti işte seni rüyalara,
Beni ise benle bırakıp,
İsyanım yönünü şaşırıyor kimi zaman,
Kime sitem etsem içim ferahlamıyor,
Eski anılar fotoğraf karelerinde kalan,
Birkaç damla gözyaşı resmin boyasını bozuyor,
Kaybolmak mübahtı bana İzmit sokaklarında,
Sahil kenarında seni düşünmek planıydı ayrılığın,
O seni alıp kazandı sanıyorsa bu savaşı,
Yok edeceğim matemini,
Yakacağım mumları,bitireceğim karanlığını,
Eli mahkum vazgeçecek benden,
Fakat seni getirmeyecek bilirim,
Kaybolan vaktime ne demeliyim?
Ah ayrılık ben şimdi kimi sevmeliyim!