Ah Be Aysel

böyle konuşmalar yıkmadımı bizi be Aysel,
hani bidaha o tahta kapı açılmayacakmış gibi çarpmalar ha,
bir cam parçası gibi tuzbuz oluşumuz bundan değilmiydi,
şimdi sen sağ ben selamet,
eyvallah son umut dilimde
onuda tüketirim belki yarına, bilinmez
ah be Aysel yapılır mıydı bu benim gibi adama...

ah be Aysel zaman ne çabukta akıp geçiyor
şu bankta oturduğumuz günler dün gibi aklımda be
hani bana söz verişlerin vardı ya
verdiğin tüm o sözler ciklet miydi ağzında
baba yadıgarıyla kazımışmıştım kalbime oysa ismini
nasıl kazırım şimdi senin üstünü
ah be Aysel yapılır mıydı bu benim gibi adama...

ah be Aysel ne güzeldi yuvamız
halımız yoktu belki yerde ama zengindi gönlümüz
hani senle dinlerdik masamızda türküleri
radyoda Erkan Oğur
yokluğunda türkülerdeki gibi'' pencereden kar geliyor ''
üşüyorum yatağımda ,bana çok bol geliyor
titriyorum
ah be Aysel yapılır mıydı bu benim gibi adama...

ah be Aysel sakalımı sevmezdin
rakı içerdim küfretmezdim
gündüz işte giydiğimi evde giymezdim
elim boş eve gelmezdim
bi sakalım var diye mi terk ettin beni ha
deseydin yüzümü derisiyle bir keserdim
ah be Aysel yapılır mıydı bu benim gibi adama...

ah be Aysel dün seni afiş yapmışlar meyhaneye
neonlarla yazmışlar da ismini yanlış yazmışlar
''Okşan '' o da kimdi
yoksa içine şeytan mı girdi
ama yüzün; yüzün
ne kadarda alımlı çıkmış kadrajda
yıkıldım...
sakalım üstü sel oldu gözlerim, utancımdan kızardı yüzüm
loş ışıkta içkici mezesimi oldun be Aysel
demek ki beni hiç sevmedin ha
o yuvayı basıma yıktın be gavurun kızı
yapılırmıydı be Okşan bu benim gibi adama...