Ah Bebeğim

beni sana böyle bağlayan nedir,
hala anlayamadım..
ve de seni benden bu kadar uzağa sürükleyen şey ne,
onu da...
hayatımda gördüğüm en güzel rüyamdın,
bitmesin diye uykulardan uyanmak istemediğimdin...
şimdilerde ise canımı,
inciten,
acıtan bir sızı gibisin...
ah bebeğim nedendir bu ansızın gidişin?..
sen;
hayatımdın,
gülüşümdün,
mutluluğumdun,
şimdi neden sonum oldun?...
kimse hissettirememişti bana kalbimin atışlarını...
kimse yaşatamamıştı bana sıcaklığını...
sendin beni karanlıklardan alıp aydınlıklara kavuşturan,
sendin beni koynuna alıp sarıp sarmalayan,
ve sendin en zor günümde elimden tutan...
yoruldun mu bebeğim yoksa, hüznümü paylaşmaktan,
ağır mı geldi benim acılarım sana..
ondan mıdır gitmelerin?..
biliyordum;
daha ilk günden;
''beni kendine bağlayacak,
vazgeçilmezim olacak,
acıların içinden beni çekip,
mutluluğa kavuşturacak,
ve sonra gözden kaybolacaktın''
biliyordum...
sende diğerlerine benzeyecektin!..
hani söz vermiştin bana;
benzemeyecektin kimselere?..
ah sevgilim nedendir bu değişmelerin?..
gidişin;
kaçaklar gibi oldu,
mevsimsiz karlar gibi oldu,
gizemli oldu..
bir şeyler mi var benden sakladığın, anlamadım..
tüm anlayamadıklarıma rağmen;
yinede vazgeçemiyorum senden!..
ah bebeğim;
şimdi nerelerdesin,
kimlerlesin..
çağırsam bir daha gelir misin?..