Ah Bu Aptal Bekleyişler!

Ah bu aptal bekleyişler!
sonbaharlardan yazlara;
odalardan ağaç koruluklarına;
insan kalabalığının gürültüsünden
sessizliğin şarkılarına.
Ah bu aptal
bu durgun
bu şarap gibi bekleyişlere terk etme beni
mesela
benimle bekle seni
ödünç ver mesela alnındaki çizgileri
üvey saçlar olsun doğurganlığını çoktan yitirmiş
başıma

Ah bu aptal bekleyişler!
İnsanın kendi kendisini öldürmesinin en aşktan nedeni
Bir gram ümitsizlik
omzuma
koyacak olsa elini
Besmele çekip Azrail
oturacak canımın sofrasına
Ah bu aptal bekleyişlerde
sağ kalabilenlerin sayısı çok dar

Ah bu aptal bekleyişler!
Hiçbir vaat almadım hâlbuki geleceğine değin
Yine de süreğen bakışmalar
saatin iç organlarıyla
Sanki gelecekmişsin gibi
Bir saat, bir yıl belki bir asır sonra!
Ah bu aptal;
Bu
dilin avlusuna
büyüyünce deli olacak şiirleri bırakan;
Bu akıl kundakçısı bekleyişlerde
Nasıl da kanıyor insan gelmelere!

Ah bu aptal bekleyişler beklemedikçe
Beklenen hiç gelmez bekleyene.