Ah Bu Kayıtsız Eylüller

Ey, ateş çemberinde can veren akrep!
Dinçliği bekleme sayrılıklardan sonra.
Boşun değildir;
Denizini besleyen nehrin akışı,
Çocuğunu sütten kesen annenin gözyaşı
Ve sözünü tutamayan deli aşığın yakarışı.
Boşun değildir;
Eylülde yaprağın sararışı!..

Yolları bitimsiz, yerleri yanlış kılan;
Yanlış imzalara kalem olan,
Demiri tavında dövdürmeyen,
Eylüller değil midir
Kalbe giden damarı tıkayan,
Dalında yaprağı kurutan?

Sıcak yeller estirirken beyinlerde
Soğuk elle ten okşayan,
Zamanı dudaklarından öpen!
Gülmeyen, güldürmeyen,
Yağmur gibi yağsa da
İz bırakmadan kuruyan;
Eylüller değil midir
Akla-karayı ayıramayan,
Ölü benliğini bizlerde arayan?

Bekleyin, zamanıdır şimdi;
Uzanacak elleri güneşe, aya
Toplayacak yıldızları yuvasından,
Akıtırken sahte gözyaşlarını
Boyayacak mavi göğünüzü karaya!

İsterdim ki;
Üzerimize devrilmeden geçsin
Bu kayıtsız eylüller...
Güvercin olup uçsun,
Erimeden şamdanda kırmızı mumlar!..

Elleri sıcak, kalbi soğuk eylüller...
Üşümeden, üşütmeden
Sevgiyi, sevgiliyi!..

07.09.2009
ANKARA