Ah Çocuk

Ah çocuk ahhh
Niye gittin ansızın
Niye
Daha sana doyamadım ki
Sıcaklığına, süt kokuna
Doğru dürüst okşamadım ki
Pamuk ellerini, gül tenini
Ağlamanı özledim ben
Acıkmanı
Tatlı tatlı gülüşlerini
Koynum da yatışını
Hele, anne deyişini hiç sorma
Daha yedilik dişini çıkarmamıştın
Ah çocuk ah
Niye gittin apansızın

Biliyor musun çocuk
Gerçekten kalbim acıyor
Özlemin karışıyor gözyaşlarıma
Resmin de ısıtmıyor beni
Tepeden tırnağa bedenim üşüyor
Yaramazlığını bile özledim be
Evimizin neşe kaynağı
Sevincim, mutluluğum, yaşamımdın
Ah çocuk ah
Niye gittin zamansız

Yatağını okşarken
Ellerimin titremesine hâkim olamıyorum
Acıyor yüreğim, ne yapayım
Elim de değil
Kaç gündür bekliyorum rüyama girmeni
Kulaklarım sesine hasret
Gözlerim yüzüne
Uzatıyorum ellerimi sema ya
Serabına dokunurum diye
Ah çocuk ah
Niye gittin habersiz

Daha küçücüktün
Bir fidan gibi filizlenecektin
Ah çocuk ah
Sensiz olmuyor