Ah Dilim Yandı Suskunluğuna

Ah dilim
vah gönül sarhoşu dilberim
ne çeksem yara içinde kalır yüreğim

dilimin öksüz kalışı
duvara yansıyan sesin kine dönerken
dopolanmış gönül dolusu sevinçler toprağın çiçekleri gülüyor
inanmazsan bak heybem de çiçeğin bakışına doldum bu gün
yürek sızısı yalarım tel tel döküldü ağrıyan başımla

sen halen başka serin sularına
derin denizlerde bir öten kuş olsaydın
yolcusu olmayan kıyılarda demirlenmiş bir gemide kaldın
yapayalnız yollarda

kalbım kırık ayazlarda
sabırla yürek sesi haykırışları duydum
ne sana cenneti gösteren ruhların tangolu sesleri
ne de şarkılar çalındı yurdumda
orkestra tek düze akşamın güneşi gibiydi

karanlık içinde yürüyen
gecenin yızdızları düştü içimdeki yanık sesin namesine
sen sağıra oynayan kurgulu film kraliçe rolunden oynayan

cennetten bir kapı açılsa
isyanı yoktu hepsi kurulan yaşamın düzenekleriydi
ne katili ne celladı beliydi
herşey aktı beyazdı
her şey çok sarhoş günün havasına

anıtların adı bile değişti özgürlük adına
sayıklardım seni özgür köyün çabanı varmıydı
bilmezdim kara düzenin fügranlarına kalan ruhları
o dönüşü olmayan köyün meramına k/aldım

ah dilim yandım suskunluğuna
dlimin suskun oluşuna sonlandım

*ölümü özlerken g/özlerimde seni...*

04*01*13*Karataş*