Ah Güneş Ah Kızıllığın Hiç Kaybolmasa

Güneş tepelerin ardından
Biten bir güne
Son kızıllığını salarken
Sende hayallerime
Güneşin kızıllığı arasından
Son ışıklarını saçıyorsun
Akşamın alacakanlığından süzülerek

Hafif bir rüzgâr
Kokunu taşıyor
Kokunu içime çekiyorum
Baharın serinliğinde,
Düşüncelerimin içinde
Bir varoluyorsun
Sonra sessizce kayboluyorsun
Hiç olmamış gibi

Gözlerim dalıyor ufuğa
Güneşin arkasındaki kızıllıklara
Kızıl ışıklar içinden
Çıkıp gelecekmişsin gibi
Buseler konduracaksın yanaklarıma
Sarılacaksın boynuma
Gözlerindeki o tebessümle
Bak sana geldim
Seninleyim diyeceksin

Ah güneş ah
Kızıllığın hiç kaybolmasa
Kaybolmasa da hayalim gerçek olsa

Gökyüzündeki bulutlar
Rüzgârın önünde nazlı nazlı
Salınarak oynaşırken
Damlalar düşüyor yüzüme
Bulutlar arasında ağlayan gözlerin
Bir anda hayallerimden uyandırıyor
Ellerimi uzatıyorum gökyüzüne
Güneşin kızıllığına bakıyorum
O kadar uzaklardasın ki
Kızıl ışıklar arasında geceye doğru
Hayalimdeki senle kayboluyorsun

Ah güneş ah
Kızıllığın hiç kaybolmasa
Kaybolmasada hayalim gerçek olsa