Ah Güzelim Bir Sen Olsaydım Bir Sen Ben Olsaydım

Kadınım en fazla yücelten, kendi doğruları
Kuralları yıkar, kimsenin çıkmasa da gıgı
Aşka burun çevirme, herkesin bildiği gibi
Bana mı demedikçe güçlü kadınsın besbelli.

İlk defa heyecandan elim kalem tutmamakta
Sanki aşkın şarabı varmışça kafa tutmakta
Sensizliğe hiçbir anlamı katmaz yaşamakta
Önünü görebilmesine set gönlümü çalar

Ve masmavi göğün altında seni arar inan
O güzel gözlerindeki acıyı hissederim
Görür görmez kendimi ferahlar hissettim o an!
Önce dönmez sonra sonra gelişine pek kandım.

Takıntıları ortaya koymak kime ne fayda?
Yıl azaltır ömrü yıktığı kadar uzun olmaz
Ne düşüneceğimde umurunda değil kayda
Büyük bir dertten kurtulmuş gibi rahatım olmaz.

Sabah akşam yutar gibi seni okudum canım
Hem de kanımın son damlasına kadar anladım
Seni düşlemek bile müthiş heyecan verici
Kendi kendime itiraf edeyim sevgisini.

Sevinçten ayaklarını yerden kestiğini yâr
Biliyorsun, ama söyleyemezsin benim kadar
Meşru ve anlamlı kılmak istemez ki gelgitler
Sonra birden içine korku düşürdü zanneder.

Sen niye içerlersin bana, en çok yoran budur
Ya ben sarhoş olsam ne olacak, kendinden geçtim
Aşkımla sessiz, derin derin nefesimle huzur
Bugüne değin sana karaları bağlamadım.

Aslında her şeyi takip eden biri değilim
Değişmez değilim bende ya, her insan gibiyim
Yine de sana inat çetrefil hava ataydım
Ah güzelim bir sen olsaydım bir sen ben olsaydım!

Her gece türkü barda gönlüm bir âlem hovarda
Takılır aman, ne güzel ediyor sefasında,
Onca paşa gönüllerinin çektiği diyarda
O yaptığım diyeti, ödemek düşer galiba?

(Kırkızlar/07 Şubat 2008)