Ah Şu Çocuklar

Düşünmeyiz nerede, ne şartta, nasıl yaşar?
Bu hicranlı yüreğin özüdür şu çocuklar.
Bağrındaki yarada duran kabuğu kaşır
Hüsranla akan yaşın gözüdür şu çocuklar.


Hepsi öyle masum ki kötüyle yok arası
Kiminin gözü mavi, kimi kömür karası
Şiirlerime düşer birden gece yarısı!
Nicedir şu bağrımda sızıdır şu çocuklar.


Onların adı Umut, Yasemin, Sevgi, Eren
Her birisi kardelen, her birisi gül deren
Bir sıcacık gülüşle gönüllere ok geren,
Bembeyaz bir goncanın yazıdır şu çocuklar.


Meleklerle uçarken onlar Rab' dan hediye!
Yaklaşmayız onlara yüzleri kirli diye
Küçüçük omuzlara yüklenir taş ve kaya
Eğilen onca başın nazıdır şu çocuklar


Nasıl merhamet eder bir yürekte taş varsa!
Korkarlar, saklanırlar; eğer ki savaş varsa
Bakınca üzülürüm gözlerinde yaş varsa!
Parçalanmış mızrabın sazıdır şu çocuklar.


Kimi sokakta yatar olmaz hiç konakları
Bir parça ekmek için titrerken dudakları
Hayat denen baltayla kesilir budakları
Yalan denen dünyanın yüzüdür şu çocuklar.


Onları sığdıramam imgemle hecelere
Bu yürek onlar için katlanır acılara
Her birisi süs olur yıldızsız gecelere
Kalemin tek kanayan sözüdür şu çocuklar.

Hüsranla akan yaşın gözüdür şu çocuklar!



ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
26.11.2014