Ah Süheyla

Aylardan Temmuz
Sen yoksun,
Biz yoğuz!

Sabah güneşi var
Bi’tek,
Ve…

Müthiş bir aydınlık
Yemyeşil ortalık
Sanırsın 
Bahar yeni gelmiş
Papatya kokusu
Sarmış dört yanı
Gözlerin geçer
Gözümün önünden
Sözlerin dökülür
Dilimden…

Seviyorum demelerin
Sonrasında tebessümün…

Rüzgara bıraktım
Kendimi
Sen yokken
Ben de uçayım
Belki götürür
Beni sana
Kör olsam
Ulaştırsın
Sağır
Dilsiz
Kimsesiz
Yarım yamalak
Üstsüz başsız
Anadan üryan
Çırılçıplak!

Yeter ki
Sana ulaşayım…

Akıl benim
Ruh benim
Can benim
Canan benim
Kim ne karışır?
Dün kasabaya
Çarşıya indim
Pazardan aldım,
Ah Süheyla
Şu hasır şapka
Sana ne de yakışır!
Daha görmediğin
Neler var
Bir bilsen,
Saçlarımı kazıttım
Sakalları uzattım
Sevdiğin tarzdayım,
Bir de gözlüğüm var
Hem uzak
Hem de yakın!
Seni beklerken
Yaşlandım be Süheyla!

Ne var sanki
Çıkıp gelsen
Her yanım
Dolmuş taşmış
Ama hala
İlle de sen
Diye sayıklıyorum

Geçenlerde kahvede
Sigaram ağzımda
Bizim şarkıyı
Mırıldanmışım
Millet gülmüş
Ardımdan!

Deli oldum be kızım
Azıcık insaf
Hiç merhametin yok mu
Zaten olmuşum
Kelaynak
Dört yanım
Çıkmaz sokak
Ah Süheyla
Bu işin sonu
Nereye varacak?
Bu hızla
Ya sana varacağım
Ya da çıldıracağım!