Ah Ulan Mualla

siz bilemezsiniz içimdeki kederi
ömür denilen nefes geçmiyor ki boğazımdan
''of'' çekmekte çare değil Mualla'yı anlatmaya
bırakın da Mualla'yı yazayım
kaybolayım yazacağım şiirde...

siz beni anlayamazsınız
benim Mualla'yı anladığım kadar
ben onu unutmadım ki
onun beni unuttuğu kadar

yokluğuna yaktım
her gece iki paket cigarayı
her cigarada onsuzluğa yandım
yangın yerine döndüm be
siz bilemezsiniz

ah ulan Mualla
bir senin keçi inadına çare bulamadım ya
bir sana anlatamadım ya derdimi
dellenip sağa sola çattım ya
alacağın olsun be Mualla
alacağın olsun...

küfürlerim artık havada asılı
kimse beni anlamıyor be Mualla
hiç kimse bakmıyor gözyaşlarıma
ve kimse aldırmıyor sen diyen haykırışlarıma

yokluğunda konuşamadım
sustum hep...
ah ulan vefasız,
ah ulan hayırsız,
ah ulan vicdansız,
ah ulan mualla...

kaçmak istesen de delicesine
kurtulmak istesen de şu kör olası mahalleden
ben yine bulurum seni ilk durakta
ve yine lafı dolandırmadan dokundururum
bilmez misin?

bir gün unuturum sanmıştım
ama unutamadım
geçmedi ki hiçbir zaman sancısı
ve hıçkırıklarımın çıplaklığıyla
öyle yoğun üşüyorum ki Mualla

biliyor musun?
her defasında sana yazdım şiirlerimi
seni aradım yalnızlığımda
karanlığa gömerken gözyaşlarımı
içimde biriken hicranla yandım
bir gün geçer sandım
ama geçmedi Mualla...

artık pes ettim
artık vazgeçtim
ve artık seni aramaktan yoruldum
Allah belanı versin be Mualla
her neredeysen.

02.04.2015
karakalem çalışması