Ahhh

Ah günü birlk bir gidebilsek

Ahirette denilen şu yere

Görsek

Yokluğun çilesini

Bacak bacak

Üstüne atmış,

Belki söyleyecekleri vardır,

Sana

Bana

Hepimize

Yalanlara sakın ha kanmayın diye,

Onlar

Gül bahçeleri ile süslenmiş

Öten bülbüller ise içlerinde ki cabası,

Mavi

Gözlerin himayesinde

Kırmızı kırmızı

Dudaklar

Öpücüklerini

Bir sağa bir sola gönderirler iken,

Ah dedim ya,

Amma velakin

İmkansızlığın üç boyutu var

Bir ölmek gerek

İki ertesi malum

Üç dönüş biletin de garantisi yok,

Binmişiz bir alemete

Gidiyoruz kıyamete

Sanki

Çok istedikte,

Ne soran var

Ne de cevap bekleyen zaten

Sanki aynanın karşısına geçmişiz de

Konuşuyoruz kendimizle,

Bizce

Bu böyle bitmemesi gerek

Sanki

Bunu emrediyor gibi özlemde ki yürek,

Ah olursa olsun

Anlamdaki mantığı kayıp

Onun ne öne mi var,

Mutlu olmak var

İken

Gerisi

Teferruata bir iki

Marş marş,

Kim gitmişte

Geriye gelmiş miş,

Sanki

Bir varmış bir yokmuş misali,

Nihayetinde

Seyahatimizin sonu ders niteliğinde

Gitmek var dönmek yok

Gerekte yok hiç

Aslında...

* Berlin, 23.01.2025 *