Ahir Bir Zamana

Ah benim vakitsiz ağrım
Sancıyan solum
Uzak şehirleri yakan yalnızlığım
Hasretin ağrısı yuvalanırken gözlerime
Kirpiklerimi ağartan damlalar içimi kanatır





Söyle;
Hangi omuz yüklenir kimsesizliğimi
Hangi şehir tutuşur ahlarımda
İçim cayır cayırken
Kim nehirleri terse çevirip söndürür bu yangını.?





İki dudak arasında bahar taşıyanım
Dilime çömelen şu yorgunluk
Sözcüklere kilit vuran suskunluğum
Hangi alfabede çözülür
Anadilim kadar sevmişken seni.?





Gözlerim daha yeni ısınmışken gözlerine
Avuçlarının yangınında eriyen ellerim
Artık üşüyor
Ölü kuşlara mezar
Akrep ve yelkovanın zehirlediği ahir bir zamana...