Ahiret Karışınca Hayatın Gerçeğine

Hayat nedir, mutluluk bir kördüğüm ise
On binlerce görüntüye anlatamazsın
Ölüm karışınca hayatın gerçeğine...

Vicdanım, kımıltısız yüreğimin derinliklerinde
Dalgın bakışlarım yıkanmış önümde
Doyurulmaya susamış hayaliyle
Tatlı bir hüzün duygusu göğsümü ezmekte
.
Şimdi bunları daha güçlü
Önceki düşünüşlerimden
Çok daha güçlü düşünürüm
Bana bir ah et bee anam!
Yoruldum anlamsızım elleri öpülesi

Biliyor musun?
Bazen yüksek ıhlamurların tepelerinden kayan
Benim şans eseri dolunayımsın
Ara sıra örten bulutlarımı ışıklandırıyorsun
Lakin altınımsı rengini yitirerek gözlerimde acımsın
Git gide daha az görünür oluyorsun
Loşluğu boğan bu kederli gölgeyi taklit edercesine

Ayın çevresindeki aydınlık göğe baktığımda
Dalga dalga beyaz bulutlar yıldızları örtmüşler,
Aya doğru yürüyorum doymaksızın
Acılarım katmerleşir haberin yok

Bazense leylak ağacının kokulu ıslak çiçeklerisin
Arada bir uçlarında utangaçlıkla
Sallanmama izin veriyorsun...

Şu gecenin ve şu doğanın ortasında
Bir cırcır böceği olsam ne çıkar
Ki söyleyeceğim sözler kusurum
Dilimde hazır bir şekilde
Özlemini aratır umudun
Yanında da sabrını verir mevlanın


Onları bozmadan sevebilecek bir bülbülün olsam
Şakısam çınlayan sesimle telkin fayda etmez bilirim
Ya sevdiğin bir duada kendiliğinden ruhuma doğu versen
Islak gözlerimle öylece uyuya kalırım...

Kokuna yetim kaldım anne ne olur sesime gel!