Ah/sen Gün/eş

Ahsen-i suretinde ki gül çehresine vurulduğum gün/eş,
Sultan-i mu'cizekarım
Fakirane aşiyanımın kizib baharı, nazenin bülbülüm
Ferman buyur, azad olayım...
Gülizar-ı ziyadesi ile beyder eden gün/eş
Boyladığın merayaya bak da enaniyet ile dinle!
Eş/siz cemalinde ki lem'anın aksidir vuran,
Hançer misali kızıl kanla bulanmış sineme
Hüsnün karşısında büyülü bir köle
Nefs-i emmareye talim eden bir muallime
Bedbaht bir ecnebi gibi lal olmuş yar/e iken
Sen de böylesi hafif meşreplikle itham etme
Heva ile taarruza geçme,
Karanlık maziye bakıp bakıp, ıraz etme!
Söylemediler mi? Aktar-ı alemin akıbedi hep aynı.
Ahvalimden habersiz hacalet ile bahseden gün/eş
Beni böylesi ahmak'ul humaka görme!
Hezeyanların ile lisan-ı halimden zati bilmezsin
Bari böylesi zir-ü zeber eyleme
Yeter zorladığın gönül kapımın noktay-ı istinadını
Kafi değil midir, muvahhişteki aşk(ın) ile
Alem-i şehadette dahi herc ü merc ettiğin?
Huzur-u mahşere kalsın diri diri berzaha koyuşun
Yine de garptan şarka, şarktan garba böylesi devşirme!
Tama ile gök kubbeye asılı mukaddes gün/eş
Müşkil dertler dercinde iken, firar etmeden dinle
Uluvv-ü himmet ile taşırım sakil aşkını
Vecd ile fersah fersah gönül dergahına yollanırım
Kadranı bozuk zemberek misali etrafında dolanırım
Ser gerdan bedevi misali her seferinde önüne yığılırım
Dirhem dirhem gün/ah-larımla etrafına dağılırım
Bir bakış ile haşr u neşr olup önüne yığılırım
Hulfü'l vaidin ile alem-i gayba sefere yollanırım.
Yine de bilirim beyhudedir sana bunca meth-ü senalarım
Kat-ı nazarında değişmez müstekrehtir aşkım!
Semavadda ki fevka'l-ade nin fevkinde ki gün/eş,
Tebeddül ü külfet sayma kendine de dinle;
Ömrüm, gönül zişanım, mağrur fizarımı su-i istim'malin
Hüsn-ü elimdir, gayri gafletin tasallut canıma tak eyledi
Bed/dularına da almışsın Cehennem olsun menzilin dersin
Hakeza zebanından akıttığı nice zehr ile zati mevtim bilmezsin
Bir latif nida istemeyi bırak, yazıktır mağlata muhtaç ettiğini görmez misin?
Niyaz etme! Muhannete dahi inkişaf etmeden beni
Ala küll-i hal de dahi azap etmekten sen v/azgeçme
Aşkıma mukabil kestiğin ahkam ile durma arz-ı endam et!
Ahbar edeyim sana mu'ciznüma gün/eş
Beni böylesi hububu cahda görme
Bilirim ki, hilafına düş(ürül)müş muannidim
İhya edilmez muzır bir mülhid divaneyim
Yerin takdir edilmiş dahi olsa arş-ı azamda
Kavl-i leyinin bundan böyle tezyiftir nazarımda
Mümkünü yoktur haşr-ı ekberde de afvım!
Gayri kabildir o (gün/eşe) ebedi aşkı(n)m.