Ahuzar
Sözün değil
dilin sustuğu vakitler
silkelendikçe ayaklarına
yutkundukça boğazına pranga
içinde kurduğun
sese gelmeyen cümleler...
Takılıyor adımların
gölgenin vurulup düştüğü yer
kaldırım taşları
kanayan dizlerin şahit
öksüzlüğüne sor...
Yaprak döküyor
telaşlı bakışların
adın sonbahar
ne kaldı şunun şurasında
bir adım ötesi.. kar!
Kendini kendinle vursan da bir akşam
şarkılar sana senden de beter ahuzar...
Ahu bildik hayatı/Zar ağladık oysa....Ya sabır ? Asıl inancımız değil mi ?