Aizonai Sunaği

Düşler karmaşasından dökülen,

Sendeki çetrefilli sızım.


Aizonai sunağındaki, binlerce kurbanın

Kurumuş kan lekelerine karışmış.


Amorium'un, ipek yolu üzerine

döşenmiş künklerinden geliyordu.!


Tutkularımın masumiyeti,

Nil'e kurban olarak sunulan,

Bakirelerin yitik sevdâsı ile,

Yok oldu.


Haykırışım ;

Her dokunduğunu, altın'a çeviren,

Midas'ın kulaklarında yankılandı.


Dokunduğunda, tuzla buz ettin.!

Kommagene krallığının, ihtişamlı heykellerinin,

Soğuk yüzüne vuran gülüşün ;

Bir an'da piramitlerin,

Gizemli dehlizlerinde,

Ebedi tutsak olarak, mumyaladı aşkımı.!

Binlerce yıldır, gizlenen sevdâm.



Ellerinle açılmasını bekliyor.

Ye'cüc-me'cüc'ten önce,

Sende yok olmak üzere.!