Ak Düşürdün

hasret rüzgarları yüreğimi temizlerken
gönlüm her sevgiye haset etmiş
bir akşam üstü güneş kızıllığında
saçıma ak düşürdün baş belası
vurulacak güvercine vermişim sevdamı
eziyet görecek halka emanet etmişim
sömürülecek vergilere bağlanacak
savaşlara gönderilecek milleti seçmişim
her şey dağlar yüreğimi ama her şey
parkta oynayan çocuk ağlatır
el ele tutuşan sevgililer özletir
anneme demediğim elveda sızlatır
bir gün çıkar gelirim bende tedariksiz zamanda
annem yaşlanmış babam ölmüştür
çocukluğumu bıraktığım sokaklara dönerim
olmayan bilyelerime hasret
binemediğim bisiklete özlem duyarım
beni de doyurur yiyemediğim ekmek senide
bak senle sevgimi paylaşmaya geldim
bir akşam üstü göçerken kalbinden
seni sana şikayete geldim sevdam şahidim
yakınmam yakınlığına sevgilim