Akciğerimde Kalbinin Kokusu

Gökyüzüne bak bu gece.

Hiç bakmadığın gibi bak, yıldızları, dolunayı

o sonsuz asil karanlığı görmemezlikten gel.

Öyle bak,  mazur gör bu dileğimi.

Bu gece gözlerinin güneşi karanlıkta ferfecir.

Bir kuş gönderiyorum sana,

göz, kulak, ağız çizdim pervasız kanatlarına.

Burnu gövdesinde, geceleri uçan perili bir kuş.

Benim ağzım,gözüm, kulağımdır kanatlarındaki

Hiç yabancı olmadığın, bilmem kaç asırdır

kendinden mahrum bıraktığın

ve 

benim burnum, gövdesinin solunda,

koca yürekli kuşun küçücük kalbinin tam ortasında.

Bağıracağı cümleleri var kulaklarına,

hüzünlü bir ses,bir soluk.

Korkma sakın, ürkütmesin seni, bilirsin kuş cıvıltılarını

En güzel sesidir bahar sabahlarının.

Boynuna yüzünü, en belirgin haliyle dudaklarını

çizdiğim (en özlenen pembeliğiyle), resmini astım.

Gör diye, kanatlarındaki gözlerimi boynundan yuvalanan

resminden nazende gözlerine, gözlerinle gözlerime dokun diye.

Geldi/m.

Uzun bir yolculuk oldu, soluklansın kuşumuz.

Tek nefeste anlatacakları/mız var sana, vuslat!

Daya gönlünü yorgun kanatlarına,

Bak her yer ölüm bu gece.

Bir sen varsın, bir kuşumuz, birde ben döndüm hayata,

Soluğum sıkıştırılmış kalbimin içinden patlıyor

saçlarını yeğ tuttuğun kanatların arasında.

Saçların;

bin yıllık kurumuş çöl yatağında yaşam kaynağı..

  Dinliyor musun?

Sensiz bütün şarkıları kustum ben,

bizim şarkımız şimdi sessizlik,

köprücük kemiğine kazılı bir sessizlik...

Sessizliğin tınısında boğulsun ölü sevişmelerimiz,

zincire vurulsun baş harflerimiz.

Ölü kalplerimiz kurusun çatlamaya yeğ tutarcasına.

Ah maveram.

Dönmüyor dilim fark ediyor musun? 

Dilim dönse de ellerim dans ediyor kalemimle,

baş döndürücü bir dans.

Çatlamaya yeğ tutarcasına kurusun, kurusun

sonra; göz yaşlarımız yeşertsin yeniden,

na-meşru gülünçler saçalım etrafa.

Bak, güneş belirdi ayın karanlık yüzüne.

Mart'ın sonu da bahar oldu.

Kim vazgeçmiş yıllardan,

kim unutmuş, kim gömmüş aşkın suçlarını.

*Hem seni sevmek ölümlere, zulümlere panzehirdir.

Hadi, doğrul şimdi,

al kollarına bizi yeniden yaratan kuşu.

Sarıl ona, gövden gövdesinde,

kalbin kalbi/min/nin ortasında,

burnumun merkezinde.

Kalbinin kokusunu çekiyorum en derine,

vücudumun her köşesine.

En derini akciğerlerimin köklerine,

ki aldığım her nefeste, nefesin nefesimle.

Sen ölürsen, bu can ayrılmasın toprağın altında bile.

Kalbinin kokusu...

Nisan/19