Akim Yaşlarda İdi Aşk

Kayıp umutların son güftesiydi aşk
Yitik yabancılıkların ardında meftun
Gök siyah, sema vecd
Yağmurun ardından bir büyük veda, hoş sedalar..

/Konuşabilmenin vazıhında
Kovmakta gözyaşlarını.../

Yatağan bir kuş ünsiyetinde yaver giden dost
Sankilenmiş zühreliğiyle, en dip noktasında zamanın
Yevmi halleriyle tavrını belli edip uyumakta.
Diğer tüm tedailer ise
Gün içinde oluşturmakta aşkı..

/Yapabilmenin tatbikatında
Sunmakta gözyaşlarını.../

Bir deli tutarsızlık içindeydi tuval
Ağır ağır akmakta olan boyaları zapt etmekten mahal
Top tüfek tonluğunda sert bir nükte ile çağırmakta
Savunmasız, umde ubudiyetinde kaçan naralar
Teşyi ettiği kalbine bir bir aksetmekte..

/Söyleyebilmenin tefahurunda
Yanmakta gözyaşlarını.../

Müşkül bir müphemlikle aklı bir karış havada sonsuzluğun
Müsavi dengeliğiyle saplantı yaptığı tüm okyanusları adına
Sağdan soldan mücrim hayatına adamış aşkını
En sağlam yanılgılarında bile
Doğru yolun en mürüvvetsizliğinde zamanın
Gitmiş; varlığına müstehzilik edenlere kusmuş olmayışlarını..

/Gidebilmenin mutluluğunda
Unutmakta gözyaşlarını.../

Tüm istidadına güvenmiş aşk,
İstikrarsızlığına binaen
Adımlarını büyük tutarak zamanın
İçtima ettiği duygularını yummuş yanaklarına

/Susabilmenin saflığında
Kurmakta söz yaşlarını.../

Hare gün ışığının son demlerinde ufka faikiyet sağlayan yağmurun
Derhal gayyurlu olmanın derkarlığında
Kavuşmak için bekleyen tüm yüreklerin derinine saklanıyor t/aşkın tavırları.

/Yağabilmenin efzunluğunda
Kabartmakta gözyaşlarını.../

Hafi olması sıkıyordu canını zamanın
Halbuki arş diye inleyen içine haykırıyordu geçmiş naralarını
Kuşsuz kervanına siniyordu yalnızlığının kokusu
Ve
Tüm düşmanlarını yenmek adınaydı bütün anatlıkları..

/İlerleyebilmenin sabahında
Çağırmakta gözyaşlarını.../

Durmadan geçip giden ayaklanmakta aram eden tanecikler
Bir müddet sonra fazla gelen ayrılık acılarını toplayıp,
Güneşten azledilen akim yaşları bulur idi.
Belki de
Kaçabilmenin nurluğunda,
Susabilmenin naçarında,
Ağlamanın gözyaşında
Bir tek taneciğiyle yadsıyabilmenin zamanında kerre idi aşk...

/Şimdi ise yüreğinin izi,
Kavuşabilmenin mutluluğunda
Döktü bütün gözyaşlarını.../

(Akamayan tüm yaşlara...)