Akla Ziyan Uzun Bir Öykü

Dalda çiçek, toprakta yeşillik
Gecede gizem, günde aydınlık
Aşkta mutluluk, sevgide bağlılık
Coşkun akan sularda neşeli bir şarkı
Sensin her kadere öykü ilkbahar...

Bu güzellikler içinde, bir şeyler istiyorum senden
Örneğin: suskunluğuma bir ömür bağışlarsan susarım
Yazdan da, kıştan da, hatta sonbahardan da söz etmem
Silerim defterimden, unuttururum adlarını aklıma
Yalnız sen olursun rüyalarımın gerçeği...

Hüznüme sevinç giydirir, huzur toplarsan benim için
Karanlık gecelerinin ışığı olurum
Yüzümü güldürürsen, şarkılar da söylerim
Adına şiirler de yazarım, öyküler de
Bitmeyen sevdaların gizemli anılarından
Ve aydınlık yarınların müjdesinden de haber taşırım...

İlkbaharım; bereketim, yaşam iksirim, mucizem
Ruhumda can, hayatımın her basamağında neşemsin
Aşka aralanan penceremsin, sevdamsın bitmeyen
Ve yarınlarımın alın yazısı, gönlüme düşen güneşsin...

Eğer dereleri, çayları sonsuza kadar akıtırsan
Denizleri kızdırıp, fırtınalar koparmazsan
Yeşilini korur, çiçeğini soldurmazsan, ömrüme ömür eklersen
Ve göğümün güneşini hiç söndürmezsen
Ne ben giderim senden, ne yağmur, ne bulut terk eder seni
Etrafında oluruz pervane...

Sen, hüznü unutturan en güzel zamanlardansın
İyi ki varsın, iyi ki adın kadar güzelsin
Gönle derman, yaraya merhem
Ve sevdaya hükümlü fermansın...

Sen, sabahını bekleyen dört mevsimlik bir şarkı
Ben avare zamanlarda, akla ziyan uzun bir öykü!
Çözümsüz bir bilmece, uğraş dur gündüz-gece...


Ankara 27 Ekim 2017