Aklanmak İstemiyorum

..... ........



Bütün kâziyelerini yok saydığım
Bir teoremin potasında eritiyorum
Sana dâir ıspatlanmış
Gerçellenmiş tüm tanıları
Bir sanı
Bir sanrı
Bir zan
Bir zehâb
Bir ardıl
Bir birsam olarak kalmalı bende sızısı
Kalıntısı göçebe varlığının
SEN denilince
Ya da
AŞK denilince susardı aynalar
Susardı sular
Serap susardı
Karınca rahmindeki CENİN susardı
Susardı gece
Susardı YUSUF
ZÜLEYHA susardı
Ateşe tutardı ellerini Fesleğen
Erirdi kadranları milâdın
Nihâvend bir esintinin hârelenen sıcaklığıyla
Soluksuz öpüşürdü rûzgar
Davetkâr sessizliğiyle duvarların
Şimdi
Neden inadına geveze
İnadına uysal
İnadına yasal her şey
Aşk
Yanlış bir vargı mıydı yoksa



Sözlerin olmaya yeminliyim
Çalınırken gözlerinden
Kimselerin görmediği rûyaların
Bölünürken
Astımlı balgamlar kusan gecelere kahırlar
Hecelerken mısrâlar
Şafak sayımı ihânetlerin
Dayanılmaz kasık ağrılarını
Uykuların olup bulmaya rûyalarını, yeminliyim
Sözüm var
Vatan gibi
Savaş gibi
Saz gibi
Silah gibi
Ana gibi
Yâr gibi
Tarih gibi
Kalem gibi
Kan gibi
Suç gibi sevmeye seni
Sözüm var
Yurdun olmaya
Toprağın olmaya
Bayrağın andın marşın olmaya
Kavgan dâvan
Yengin yenilgin olmaya sözüm var



Kurtarmaya geldim seni
Boynunu kesen esâretinden hasretin
Bir bir düşerken kaleler
Beyaz gölgelere sarınıp teslim olurken
Öd öksüzü askerler
Talan olurken yurdumun sabahları
Gecenin şefkâtli esmer koynunda
Ve
Maî çığlıklar sızarken
Meşrûîyeti ayrı gayrı bir çocuğun
Sokuluşundan anasına
Ve
Belcelerinden vurulurken kısraklar taylar
Nadasa bıraktığım otlağımda
Ve
Sıkılırken gözü kan çanağı öfkeler
Şakağına karanfilin
Çekilirken ipi masûmiyetin günahsızlığın
Ayakları altından tekmelenerek savurulurken
Sehpası suçsuzluğun
Suçun olmaya geldim
Suçsuzluğun olmaya
Ve ensene sürülen kurşunun
Ucuz sokakların ahlaksız kaldırımlarından
Ağaç diplerini sulayan çığlığın
Cehennemî azaplara meydan okuyan gün/âhın
Ve esâretin
Ve cesâretin
Ve ecelin
Ve hâşrin
Aç kapıları
Devir surları
Ben geldim



Çok yıllık
Dilsiz bir papağanın gözlerinde azâd ediyorum
Yırtık gri örtüsünü yeryüzünün
Özgürsün artık
Daha da özgürümdür
İtirâfından kaçınılmış
Aşikârlığı hasıraltı edilmiş
İnkâra gizlenmiş
Üzeri kâbir toprağıyla örtülmüş
Müzmîn bir kekemelik ağ atıyor
Damarlarımda gezinen cam kırıklıklarına
Bir elif ürkekliği
Tekliği
Ve titrekliğiyle yazdırıyorum adımı
Yaşamın en çok kullanılmış pert yarımına
Cehenneminden kaçırılmış
Teni irin kabarcıklı
Küçük bir cehennemdir ellerim
Eksikliklerin fazlalıkların kefesinde dengelendiği
Orantılandığı bir hâşir yeri
Bir Arâsât meydanı

DOKUNMA ELLERİME



..... ........