Aklım Firarda Gülüşüne Hasret

Yum gözlerini
gözlerim senin olsun
sen gül kokan yüreğinle bak gökyüzüne
gözlerin yurtsuz bahtsız gönlümde koşuyor

görmezken seni düşünürüm
bir hoş oluyor gönül sarhoşu düşlerimle
gün ortası aydınlık saçtı
gözlerim feri

gözlerin
gülüşün b/aşka güzel gül
aması çok olsa da
yol uzak bir düşe savruldu
gönül sularım ç/ağlarken

ne hikmetse
hayata gülümseyen bir yürek çağladı yanı başımda
aklım firar eder düşer peşinde
inanmak mı dersin yok
yanımda sen yokken bile...
ötede bir melek göründü gönül tahtımda

sen şen sevecen ol
candan yürek çağlayan gönül fermanı
bu kadar gülüşler topladın şu üç günlük diyarda
karanlıkta ışık s/açtın gönlümün bahçesinde

düşünürken sarhoş
bilinmeyenlerin dilinde köz
gönül aleviyle yanarken yokluğun hasret kokuyor gül

güneşli bir sabah gibi parladın yanımda
uçan kuşlar bile seni anlattı yürek sularına
pınardan bir tas su içtim
dünyam değişti sensizliğin içinde

gözler seni arar resmindeki gülüşüne
takılı kaldı yorgun adamış gönüllerin tahtında

gözlerim arar seni her yerde
aklım firar ederken
gülüşüne hasret bağlar

25*03*14**