Aklım Yollara Düştü

Sancılı ve dar zamanlarda yüreğine sığınıp
Gözlerinde nefes aldığım
Avuçlarında ölmeyi göze almışım
Dokun içimde ki maviye
Avut gülüşlerinle, yalnızlığın tanrısı firari





Şimdi tam zamanı yüreğimin yangın saati
Kirpiklerinle kapat kimsesizliğimi
Kimseler görmesin, bilmesin.!
Yangına sürüp
Öfke kuyusunda tutma





Bak çamurlaşıyor gecenin rengi
Gök çöküyor üzerime
İki dudak arasında kıvrılıp yatıyor özlem
Hava ayaz mı ayaz yağmur topluyor bulutlar
Birazdan döküleceksin gözlerimden
Yürekte kabaran sensizlik gözlerime vuruyor
Bağrım sancıyor, yine soldu gecenin rengi.!
Çemkire çemkire öfke kusuyor





Acıya meze ettiğin yetmedi mi?
Kirpikler kamçılarken gözlerimi
İçime sen kaçıyorsun
Hükümsüz kalıyor aklım
Sinsice yüreğime sızıyorsun





Allah aşkına bu kaçıncı?
Yalnızlığın avuçlarına bırakışın
Hangi silgi sile bilir ki üstümde biriken yalnızlığın parmak izlerini.?
Derine bu kadar yerleşmişken.!
Ya da hangi el söküp alacak, içime oyuk açan kimsesizliği.?
Gözlere düşmüşken hasretin rengi.?
Hayli zamandır
Aklım yollara düştü tanımaz beni