Aklıma Geldiğin An...

Aklıma geldiğin an
Aklım gider başımdan.
Bir titreme alır vücudu.
Nerdeyim?
Kimdeyim?
Kimleyim?

Nedensiz bir katil bıçak yüreğime saplanır.
Sahipsiz bir ıslık sesi
Kulağımda yankılanır.
Sanki bir çocuk derin bir korkuyla
Bağırır bağırır bağırır...

Aklıma geldiğin an
İşte o an hiç bitmeyecek ızdırap.
Büyük bir kaus.
Çok bilinmeyenli bir denklem.
Çıkışı olmayan bir labirent.
İşte o an döner durur beynim aynı yerde çaresiz.

Aklıma geldiğin an
Kan kokusu sarar beynimi.
Daha hızlı atar nabzım.
Çıkacak gibi olur kalbim yerinden.
Bir heyecan basarki beni,
Daha berbat eskisinden...

Aklıma geldiği an
Bir artçı deprem sanki
En yıkıcı haliyle.
12.5, 13, 16...
Hayır hayır en büyüğü.
Tarifi yok, anlatamam...

Aklıma geldiğin an
Bir yıldız kayar geceden sabaha.
Kapımda bir deli tufan nöbet tutar.
Dışarı ufak bir adım atsam;
O tufan beni de yutar...

Aklıma geldiğin an
İşte o soysuz an
İşte o firari zaman
Her şey susar.
Her şey, her yer karanlık.
O an ensemde soğuk bir nefes.
Sanki "Vakit geldi!" der
Yabancı bir ses...

Aklıma geldiğin an
Ki daha iyi anlarım
Ben sana hastayım.
Ben sana yastayım.
Ben sana tutuklu.
Ve en acısı;
Ben sana müebbetim...