Aklıma Üşüşen

Aklıma üşüşen sensizliğin ufalanmış mısraları,
Darmadağın, hepsi de hücum borusu çalınsın ister,
Sevmek dersem yanılgı olur, sevmek ne kelime,
Deli bir koşudur içimde soluk soluğa ifadeler,
Gökyüzünü zorlar, ufuk çizgisini yırtar,
Güneşin bulutlardan sıyrılmasını bekler.

Düş bulutlarına sarınmış bir adamım ben,
Aklım hayli zamandır fikrine karişmış,
Başıma varsın kar yağsın, ne gam,
Yüreğim de alazlı yangınların var,
Bu yüzdendir elde kalem gezer dururum,
Söndürür belki yangınımı yazılacak mısralarım.

Beklentilerini, umutlarını ekle nazarların boncuğuna,
Gel benim yakama iğnele, hepsi sonsuza kadar dursun,
Ben yazıyorum, sen suskunluğunla başa çıkmaya çalışıyorsun.
Yazdıkça yazıyorum sana olan sevgimi, sevdamı,
Dert etme, toparlarım dağılmış bütün sözcüklerimi yeniden,
Senden aldığım ışık oldukça, şiirlerim biter mi sanıyorsun...


2007-Ankara