Aklımda Aynen Kalmışsın

çıktım engin dağlara
kayıp olmak istedim
kazdağının eteklerinden
bir yola sapmak istedim

gördüğüm patikaya yöneldim
tepesine gidiyordu kazdağının
az mı gittim? uz mu ? derken
görünmez oldu şehir bu tepeden

henüz yeni başlamıştım yola
dönemezdim geri bir tepe sonra
yol uzuun ben mahsun yavaşça
devam ettim kaderim , merakiyla

gittikçe gidiyorum ağaçlarla taşlarla
lakin aşırı sessiz bir ormana göre
saat yedi olunca burada
görünmez oldu taşla ağaç , ovada

şöyle bakındım etafıma
işte sonunda kaybolmuştum ya
şimdi sorumluluk yok idi
hayatta yalnız ben ve doğa var idi

serüvenim üç gece dört gün aldı
kökle doymuş midem , beynim boş ve refah
aklımda aynen kalmışsın
beynim ne kadar boşalsada