Aklımda Kalanlar

önce gözlerini gördüm
siyah gözlerin vardı
kirpikler arasından
dalgın bakardı

hıçkırıklar ilmik ilmik
düğümlenir de boğazında
uzaklara dalardın
dokunsam ağlardın

sonra ellerini bildim
sevdaya uzanan
dost ellerin vardı
avuçların sımsıcak
ateşler yanardı

elin elime değdikçe
ellerim ısınır
içim yanardı
içim kanardı

zaman akıp gitti
yetişemedim günlere
hatıra resimlerini
bıraktım albümlere

unuttum
sahi
gözlerin ne renkti
unuttum
ellerin nasıldı
biz nasıldık
zaman nasıldı

her biri yaşanmış
bir hûzzam fasıldı

şimdi
ne albümlerde resmin
ne hayalimde cismin kaldı
vermek istemezdim
seni kimselere ama
zaman seni benden
zorla aldı

bana da
hayalin kaldı