Aklını Alan Boşluklar

Hafta ortası zor olur cenaze törenleri
Sıkışan trafikler sönmek bilmez ışıklar eşliğinde bir ölümdür senfoni...
Biten her notanın bağlandığı yerde susuşlara, kopan bir sessizlikti gittiğin gün
Uzaklar yakışıyordu sana, girdiğin her yol uzak oluyordu
Üstü açık tünellerde önü göremeyecek kadar sarhoştun
Ve hep yüksek seste aşk dilenmektendi aldığın cezalar
Uyanınca hiçbir şey hatırlamıyordun
El ele tutuşup gezemediğimiz sokakların isimlerini hatırla bari
Hadi silmiş olsun güneş aynandaki görüntümü
Gönlüne açılan havalandırma delikleri almış olsun yastığından kokumu
Bari kulp tarafından çay içtiğimiz bardakları hatırla...
Bilirim almıştır benden kalanları eskiciler ve yerine plastik bebekler verilmiştir
Bari o bebeklerin neden hiç uyumadığını hatırla uyku girmediği geceler gözlerine
Çırılçıplak dayandığında bedenim soğuk duvarlarına parmak uçlarının aslında ne kadarda sıcak olduğunu hatırla...