Akran Hayallerime Bir Vecize

Kusursuz marifetsizliğinle gecenin karanlığında bir o yana bir bu yana
Savrulan hislerimin tercüme müdürü olmak kalmış aklıma
Sümbül kokan dalgamın misali ile
Bende ayrılığın umutsuzluğundan devrik
Ve akran hayallerime vecize

Olmadık kurşunlara isabet olmakta risalim
Ne demeliyim, nelere dil dökmeliyim ki
Umutlarıma hak ola
Dikiş atılan beynimin aşka bağlı kablolarına
Bir medetsizlikle örülü ayrılık hediye

Ve bir zaman
Veba düşmüş saçımın aralarına
Tel tel aklamış hayallere bulaşık
Bir yalnızlığım vardı beni kan kusturmaya niyetli
Sevinçsiz, asık suratlı bir ayrılığın
Hak getiren sancısı ile

Ve ben
Güzden kalma sancımın berelerini b/oyuyordum
Ki acısızlık işlemişti kanıma
Sevgisizlikle karmaşık
Hata üzerine bir daha hata serptiren
Bulanıklığımın mahzunluğu ile
B/ölmüşüm pamuktan ak yatağımda...

Kimseyi duymayan ruhların ceremesi ile
Huzura kavuşan kavruk bedenimin ruhu dost ola
Kopuk, esrik, destansı hayat tecrübesinin karşılığı
Sanmalı ki ışık düşen avuçların sancısı olmalı
Ne demeliyim, ne yapmalıyım ki
Hayallerim gerçek ola

Son kez titrettiğim buzdan olma yüreğimi
Güneşin merhamet kokan sıcaklığına bırakıyorum
Yanmışım, yanılsamışım kendim ile

Ve yine
Saatimin tik-tağı ölümü gösteriyor
Yine yiten umutlarımın peşine takıyorum yüreğimi
Belki gelirsin diye...