Akrep

İlk hazan yaprağı düşmeden gelecekti o haber
İnmeden başıma bir çığ gibi ayrılık denen teber

Gidiyorsun, giderken yanına Akdeniz'i de alıp
Gidiyorsun gemilerimi sönmez ateşlere salıp

Bir fıçıya tutunup sürüklenmişim uzaklara
Bitmeyen elemlere, ölümcül tuzaklara

Sonsuz yağmurlar ülkesinde bitmek bilmez geceler
Kar yağar üstüme yorgan olur sendeki beni örter

Beklediğin sabahları karartır koynundaki akrep
Gittiğin dağlarda arı kovanı yok, bal var mı acep

Çiyan, yılan serap olmuş, yuvan mı sandın
Hazandan kaçmak için ah yar kimlere kandın

Benim yayımdan çıkan ok seni vurmazdı ki hiç
Yay tutmayı bilmeyenin aşkına gel sen ömür biç

Sen deniz balığısın yaşayamazsın dar gölde
Doğruyu söyledim ben kıvılcım olmaz her külde