Aksak

"Geçmişin her basamağını
Şimdiden anı sayarım
Bana dünyada çocuklar ölüyor deme
Bana bir çocuk ölüyor de
Hikayesini anlat
Orada öylece dururken
Binlerce insan ölüyor diye bağırma
Matematikle aram iyi değil
Aksak yürüyen çocuğu taşlıyorlar dersen
Çözüm ararım o zaman
Belki ağlarım da
Binlere ağlayamam
Haksızlık olur
Her insan özeldir Tanrı için
Şu dilenci de
Hatta şu dilenci de
İmparatorlar da
Zenginim
Ağlayabiliyorum çünkü"
Demiştin

Şu çocuk kimsesizmiş dedim
Sen "Aksak senin baban yok mu?" dedin
Başkası değil sen dedin
Gözündeki gülümseme çocuğu aptallaştırdı
Omzunu silkti, dudaklarını sıktı
Başını öne eğdi
Sen gidene kadar yürümedi
O çocuktu başkası değil

Gün oldu, ay oldu
Yine karşılaştık
Üçümüz
Ben, sen ve Aksak
Yaşıtları alay ediyor çocukla
Kısım kısım küfür ediyorlar
Atının üstünde çocuğa yaklaştın
Aksak dedin, "Senin gururun yok mu?"
On yaşındaki çocuk gururla
Tükürdü atın sağrısına
Uzunca göz göze bakıştınız
Sen alaycı bir gülümseme attın
Çocuk başını öne eğdi, bekledi

Çocuk kimseden hayır ummadı
Köyü karış karış, ağır aksak adımladı yıllarca
Halk bir veba hastası gibi dışladıkça
O gitmeyi aklına bile getirmedi
Kusursuz bir hırsız gibi günah işledi
Fakat sezdirmedi

Yıl oldu, yıl oldu, yıllar oldu
Üçlü bir araya geldi aynı meydanda
Bizdik başkası değil
Bir farkla; at, o at değildi
Kum savururken fırtına
Gözü kamaştı çocuğun
Aynı eziklikle, aynı bakışla
Biraz da özlemle belki
Sağ eli kaşlarının üstünde siper halinde
Gelecek soruyu bekliyordu
"Çocuk", dedin sen yine
Neredeyse kırkına gelmiş adama
Ağlamaya hazır bir sesle
Senin neyin var?