Akşam

Akşam doğum sancılarına bürünmüş
Bir kadın yüzüne gizlenmiş
Kasıklarındaki sancıları saklayarak
Yürüyordu
Gökyüzünün bittiği yere

Akşam peşine aç yavrularını toplamış
Anaç bir kurt gibi uluyordu
Kırçal bir renk havuzuna bulanmış
Geceye varılan yerde

Akşamı zor yapanlar
Taze bir ekmek kokusuna koşuyordu
Sırtları sökülmüş varoşlarda

Akşam azıyordu
hastaların iniltilerine karışan
Yağmur damlalarında