Akşam

akşam olurken ellerimin arasında,
hayret edip gayretlere kırıldı suskunluğum.
günbatımı renkleri varken manzaramda,
seni yerleştirdim en umulmadık sahnelerine hikayemin.
meçhuliyetini savun sevilenin,
gafiliyete mahkumken kefaletin.
uykuya hazır beklemiş sefil ayak seslerin.
yok olma varlığım,
bu akşamın yorgunluğu boyunca, sabaha var...
daha nice yalnızlıkların koynunda
düşlere uyumak var...