Akşam Gezmesi

Bir tatlı turuncu basmış her yanı

Kap ceketini, çıkalım

Biraz serin esebilir

Tedbirsiz çıkmayalım

Öğlen yağmuru ıslatmış yolları

Neyse ki çok yağmamış

Yine tonla rezillik olacaktı

Taşırsaydı mazgalları

Gel, şurada bir şeyler atıştıralım

Sonra köşedeki Tekel'e uğrarız

Moda sâhile kadar biralar ısınır

Boş ver, yoldaki büfeden alalım

Bak, şurada yer var

Taşların üzerine tüneyiverelim

Kediden ricâ et, az yana kaysın

Bize de bir götlük yer açılsın

Oh be kardeşim!

Tam gün batımı, yaz meltemi

İnsan dalıp gidiyor ufuklara

Âşk mı konuşalım, felsefe mi?

Bak, şimdi meselâ

Yelkeni olmayan vapurlar

Denizde nasıl gidiyor?

Bir simit, bir balık pahasına

Onları martılar itiyor

Böyle saatlerde böyle sorular

Normaldir, garip kaçmaz

Geceye batar cümleler

Hayâller bir ân susmaz

Ee, yine sohbet koyu, ortam güzel

Gördük tek tek şişelerin dibini

Artık yavaştan kalkmak vaktidir

Görmeden sabahın ilk güneşini

Ver, ben senin çöpünü de atarım

Yine sen içmedin, bana içirdin

Hep böyle yapıyorsun, hatırlatırım

Bir dahaki sefer sana da leblebi alalım

İşte Kadıköy sokakları,

Hepsi akşamdan kalma

Hepsi uykulu

Bu sokakları tek başımıza adımlıyoruz

İki geldik, bir dönüyoruz

Ufuksuz bir denizde kaybolup

Eksik kalıyoruz

Bugün de birimiz hayâleti

Birimiz ölüyü oynuyoruz