Akşam Güneşinde Kayan Bir Yıldızdı Aş(k)

Dağlar düşmüş güneşten
Gölgeler dibe vurmuş şişenin

Kafada sırıklar uzayan göğün maviliğinde
Sonsuz düşlerin kirli yüzleri gibi

Bahçemin sardunya kokusunda yetişen
Yabancı otlarım... Beynimde yeşermeye
Tutkulu hislerim kadar aciz

Yollar düşlerimin karanlık renginde
Uzayıp giden
Yüzümün çizgilerinde akan terli nehirler

Sonsuz köprüler inşa eden mühendis
Dehasında şaşkınlığımın
On dürt lük demirleri

Gölgelere bürünmüş ruhların ayak sesleri...

İçimin kaynayan kazanlarında
Asit yağmurları yağdıran
Yaşların kurak hallerinde
Gözlerimden düş kırıkları yağdıran

Yüzümün unutulmuş ikilemleri

Dehamın mühendislik harikalarında
Kurulu
Dalgalı gönül depremlerim
Gözlerimde batık bir güneşin gölgesi...

Tasarlanan ölümsüz aşkların biyonik halleri
Putlaşmış ehramların tutsak işçilerinde
Ücretli ödünç kölelerim

Açlık kazanları...
Kurulu gönül dünyamda yoksul çıplaklığım

Kelimelerim akşam güneşinde
Ölü bir beden yalnızlığında
Sana seslenişlerim gibi
Benzerime ağlaması...

(yüreği ruhunda gizli dünyaya....)