Akşam, Ruhlar Ve Serenad

sarılmak lazım ağaçlara
beraberken yalnız olabilmektir
dostluk dediğim

o ayçiçeği denizlerinde
yüzmektir belki de
sararmış lekeler, lekeler...

okyanuslarda kaybolabilseydim keşke
geceler yalnız ve
ben yıldızların peşindeyim

zamanın içinde giderek açılmak istiyorum
ve hiç kapanmasın postum
asılsın hanelerine duvarların

eski ruhlar
dalgalanır duru göllerin kenarında
çağırır sessiz sessiz

ve öpün beni çocuklarım
öpün ekşimsi kokularla
yuyun beni

tarçın kokulu rüyalar
buğulu kış gecelerinde
bisikletiyle uzaklardan bir bozacı eser.

tek katlı bir evin
pencere önüdür
yerim ve bir bardakta çay

beklerim ben beklerim
bu yıkık dökük harabeleri,
gönüllü bekçisiyim ayazlı gecelerin

kehribar müptelası
yanar döner bu mevsimler;
her hecesi benim

hadi gelin alın beni!

24.07.2012