Akşam Yedi Suları...
Akşam yedi suları,
Yer soğuk çeşme sokağı,
Mekan bir bahçe sırtı,
Zaman güneşin batışı...
İçilen biri sütlü biri sütsüz iki kahve.
Sandalyeler tahta ve beyaz,
Masa geniş ve beyaz,
Fonda eşsiz bir müzik,
Duygulara hakim; yalnızca huzur.
Gel git cümleler hayattan... geçmişten
Sıcacık tebessümler
Dalan buğulu gözler
Beyaz ceketli siyah papyonlu bir garson;
?Ne alırsınız? faslında sonra ağacın altında.
Ne alınır ki dünyadan o an, bundan başka?
Kendini yere bırakmış yapraklar
Sarıya meftun bir fotoğraf karesi...
Bitmeyesi bir sohbet,
Gidilmeyesi bir an,
Ve ayrılmayası iki insan!
-çünkü yok!
Yok hiçbir şey eksik olan...
Ama yazık, ne yazık ki;
Aşkta...evet o da; en az dünya kadar yalan.
''Kendini yere bırakmış yapraklar Sarıya meftun bir fotoğraf karesi...''
Saygıyla...
aşkda yalan olur ,sözde yalan olur.. gönül küser ,dil lal olur... hüzün anı bu kadar mı güzel resm edilir tebrikler şairem👍👍👍
bir düşün iç göçü mü bu...👍
ne güzel şiirin iyisini okumak,teşekkürler👍
kutlarım emeği😙
👍güzel bir siirdi....tebrikler
bu benim 8 yıllık ciddi bir işim gibi...aldığım eğitimlerin sonuçları desem... ve bunlar yeni yazılmadı... bir birikimden esintiler desem?...sorunuzu yanıtlamış olur muyum?? ilginize teşekkürler