Aksine Vakit

Aksine bir gün
Nur yüzlü adam ekmek attı yola
Kurt bakışlı çocuk koydu duvara
Böceğin suçu yok
O da kabuksuz ve sürüngendi
Böcek ve insan
Farklıydılar, aynı oldular
Bu aynılıkta gece geçti
Sonra, yürümüyordu
Anne ile çocuk
Anne izlerken sokak gürültüsünü
Çocuğun eli uzandı bulvara
Aksine anne
Aksine çocuk
Ve böcek
Böceğin suçu yok ya

Nur yüzlü adam gibi bir kadın
Ağaca bakıyordu
Çoktan göçüp gitmiş ağaca
O an ömründen birazını ölmek istedi
Ama denemedi
Çünkü aksineydi
Zihni ve kalbi