Al Koynuna

asumandan çaldığım bulutum
yağmanı bekledim gündüzler uyuduğunda gecenin beşiğinde
yağmadın


kurudu ellerimle diktiğim nar çiçekleri
sönmedi ellerinle yaktığın cehennem bahçelerin

yetim bir türkü oldu ismin
ben yandım adın yandı and yandı
yeminler çarpar vurdumduymaz ruhunu
ahıma giyinme toprağa düşer bakışların


yusufum
züleyhadan aldım sevdayı
leyladan çaldım yangını


cancağızım
topraktan çaldığım kokumsun
her yağmur sonrası buram buram
içime çekmeye korktuğum


cihanı yakmak var
ellerini tutmak
gözlerine sürmek dünyanın sürmelerini


bir kelimeye sığınır mutluluk iksiri
fısıldasam yüzün yüzümde
kurulur mahkeme
sallanır başlarımız
taş atan ellerin terinde


yaslasam başımı dizlerine
ellerine şefkat sürsen
ellerini saçlarıma
küçük bir kızın gözyaşları avuçlarımda
öpsen
öpmeye kıyamadığım dudaklarınla


yumun gözlerinizi
görmeyin
aşksız hayatın üstüne mil çekip
bir kez
bir gece
bir ömre bedel

yüreğinden öptüğüm yarin tenini koklayıp
narımı
harımı
günahımı sırtlayıp
nedamet yolunda çileme razıyım

tut ellerimi
al koynuna
sarıl hasretim
aşka hasretim