Al Koynuna Yavrunu

Tütün kokulu gece,hastalıklı zamanlar
Öksürük nöbetleri göğsümü yırtar anne
Ne hayattan razıyım,ne hayat beni anlar
Gülmeler ırak bana,dertlerim artar anne...
Al koynuna yavrunu,al beni kurtar anne...



Uykusuz gözlerime yine masallar anlat
Anlat davudi sesle karanlıkları çınlat
Bir sabah yüreğinle şafağımı aydınlat
Sevda yükümü hangi terazi tartar anne ?
Al koynuna yavrunu,al beni kurtar anne...



Anlamsız bir dünyanın terkettin kucağına
Hasret yangınlarının atıldım ocağına
Canım çekti toprağı imrendim sıcağına
Ölüm vuslat değil mi ? acıyı örter anne...
Al koynuna yavrunu,al beni kurtar anne...



Sanma bu kalp sen yokken mutluluğa atıyor
Sen beyaza büründün nefes bana çatıyor
Yaşamak zulüm gün gün,yaşamak alçatıyor
Can taşıyan ne varsa,canımı kerter anne...
Al koynuna yavrunu,al beni kurtar anne...



Niye gittin ki söyle beni sensiz bırakıp ?
Neden süzüldün neden,gözlerimden kan akıp ?
Gelirim çok sürmeden nefsi peşime takıp
Nöbettedir gel sesi Azrail dürter anne...
Al koynuna yavrunu,al beni kurtar anne...