Alazı Ayazı Koynumda

evsiz bir ayaz
(ki sadece
evsiz bir ayaz yırtabilirdi
sana ördüğüm haritayı)
vurdu sırtıma
kimsesiz
ama çok hikayeli
turuncu bir zinciri


sabahın puştluk vaktinde
bir çift kadın memesi ama Korsikalı
koynumda
sıcak buharıyla
alazına pasaport sığdıran
bir ekşimeyle yatıyor


nerdeyim ki



ilk kez sordum
nerdeyim ki




şimdi anladım
içimden bir sürü sırtlan geçti çok sevici gülüşleriyle dün gece
köprüler iskeleler üzerime devrildi
yolculuk başlamış oysa ve meğerse çoktan
bitimsiz buz çağından yamaçlarımda



yaralarımı yakmaya hevesli güneşlere
özlemdir içimdeki kırılgan küfür
bildim
yine de sormayacağım o meşhur soruyu
nerdesin





evsiz bir fırtına
(ki sadece
evsiz bir fırtına yırtabilirdi
sana okuduğum haritayı)
vurdu gözlerime
senden kalan
en büyük yolculuğu






sen gel de
gitme şimdi

Fotoğraf: Nuri Bilge Ceylan