Alem Dar

alem dar gelir oldu bana
kaldırımlar yastığım
asfaltlar yatağımdı
üstümde yorgan olan soğuk hava
içime işliyordu artık...
yoktun yoktum yoktuk
koptuk birden bire
havada kaldı ellerim
senin pamuk ellerine tutunan ellerim
artık boşluğa tutunur oldu...
gene yattım yatağıma
kirli çamurlu yatağıma
göğe bakıyordum
bulutlardan sen yaratıyor
onla konuşuyordum
yüzünü çiziyordum
al yanaklarımda kayıp gitmek için
gözlerini çiziyordum içinde boğulmak için
dudaklarından kalbine akıyordum...

alem dar gelir artık bana
seni rüyalarda yaşamak
ucu kırık kaldırımlara başımı dayamak
sıkıyordu beni...
acıtıyordu...
bırakıyorum kendimi artık
derin deniz yeşili gözlerine...