Alev

Bir yangın var içimde,
Sebebini bilemedğim.
Eskidende oluyordu aslında,
Fakat bu kadar değil.
Belki aşka yelken açtığımdandır,
Belki de sıcak havalardan.
Neden olduğunu bilmesemde,
Hoşuma gitmeye başladı her nedense.
Ha gerçi aşka da inanmıyorum,
Sevgiden başka vereceğim de yok,
İçimi alevlendiren o güzel insana.
Ne siz bilebilirsiniz nede ben,
Belki de içinizden biridir bu insan.
İnsan dedimde,bu güzel insan kadındır sanırsam.
Yoksa herkese karşı sevgimiz sonsuz,
Her insanın sevgisi de bana.
Dedim ya bu başka bir yangı,
Tabiri caizse bacadan girdi,sardı her tarafımı.
En çokta yakıyor ta buramı.
Yani buramı derken yahu anlayın işte kalbimi.
Herzaman derim ya inanmam ben aşka,
Yinede inanasım yok aslında.
Belki geçici bir heves,
Yada tek taraflı karşılıksız bir sevda benimkisi.
Bakalım o'da seviyor mu beni?
O'nu sevdiğimden bakalım var mı bir haberi?
Bilmesine de gerek yok bakarsanız,
Alevlendirdi ya içimi,
Geçiçide olsa aşka inandırdı ya beni,
Anlayamasada karşılıksız o'na olan sevgimi,
Ölsemde gam yemem,
Bu bana yeter de artar bile.
Buradan sonsuz sevgilerimi sunuyorum kendisine,
Alevlendirdiği kalbimle gireceğim ben,
Belki cennete,belki de cehenneme.
Ha gerçi cehennem yasakmış gerçekten sevenlere de.
Tekrar tekrar sonsuz sevgiler kendisine.
Alevli bir öpücük bırakıyorum,
Bana bu aşkı yaşatan güzel insanımıza.