Alev Alev

Bir deryâ olmuş özlemin yüreğimde dizboyu
Sensizlik sonu gelmeyen mapusluk ömürboyu
Issız sokaklarda gezer dolaşırım günbegün
Yalnızlık ardımda giden bir gölgedir kopkoyu

Alırım koynuma siyah geceyi sen diye yâr
Kulağımda anılarda kalan sesin hep çınlar
Zaman dağ misâli bir çığ olur düşer üstüme
Basar hicrânla boğulan rûhumu nice efkâr

Senin yokluğunda akan nehirler birden durur
Kıyıma hasretinin en azgın dalgası vurur
Patlar volkanlar içimde kızgın ateşten selle
Tutuşturur bağrımı yâr alev alev kavurur

(6 Mayıs 2007/ İstanbul)